Als nabeschouwing Paul Gauguin het volgende:

We zien, als we zijn levensgeschiedenis lezen, dat hij door zijn karakter en opvattingen het leven niet gemakkelijk voor hem was. Ook al heeft hij een aanvankelijk een goed betaalde succesvolle baan op de Beurs gehad en wat schilderijen kunnen verkopen. Wat kunstenaar betreft heeft hij wel een grote naam gekregen en romantische perioden meegemaakt, ook wel op Tahiti. Toch was hij niet gelukkig…

Het succes waarnaar hij streefde als schilder in Tahiti heeft hij weinig meegemaakt. Eenzaamheid, verdriet. Gebroken relaties. Armoede. Er zijn twee voorvallen uit Gauguin’s jonge jaren die een indruk geven van zijn persoonlijkheid, waaruit blijkt dat zijn zelfbewustzijn niet zo evenwichtig was als hij zelf wel wilde doen geloven.

Toen hij in zijn diensttijd bij de koopvaardij van een meerdere een al of niet verdiende berisping kreeg, ontstak hij in drift, wierp zich op de man en duwde hem een kopje onder in een tobbe. Het tweede geval deed zich voor op de Parijse Beurs. Als gewoonte was het dat nieuwelingen in de maling werden genomen.

Read more

 

 

 

 

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *